Совети од педијатар за варичела во детската возраст
Варичела, позната кај народот и како овчи сипаници, претставува болест која е предизвикана од вирусот варичела зостер (херпес-вируси).
Воспалението на слузницата на носот или алергискиот ринитис кај луѓето, попознат и како поленска кивавица, е хроничен воспалителен процес на мукозната мембрана на носот, предизвикан од дејството на алергените. Кои причини доведуваат до оваа состојба, кои се симптомите и како се дијагностицира и се лекува алергискиот ринитис, за „Мама не си сама“ објаснува педијатарот д-р Елена Ѓиновска-Тасевска.
- Според изложеноста на предизвикувачкиот алерген, тој може да биде сезонски и несезонски, односно целогодишен. Сезонскиот ринитис е предизвикан од различни видови полен (трева, цветови, дрвја, полен од плевел). Несезонскиот или целогодишниот е предизвикан од алергените кои постојат во текот на целата година. Најчест алерген од оваа група се грините од редот дерматофагоиди. Овој микроорганизам се храни со човечки првут, современи услови за живеење, со термички добро изолирани станови, опремен мебел и со собна температура помеѓу 20 и 30 °C. Во оваа група спаѓаат и домашниот прав, како и алергените на животни, храна, лекови и друго, посочува д-р Елена Ѓиновска-Тасевска, специјалист педијатар во ЈЗУ УК за респираторни заболувања кај децата „Козле“.
Астмата е најчест ризик-фактор кај децата за појава на алергиски ринитис
Според педијатарот, ризик-фактори кај децата за појава на алергиски ринитис се астмата, атопискиот егзем, како и некои егзогени фактори како што се влажноста на воздухот, ниските температури, чадот од цигари и загадениот воздух.
Кои се симптомите на воспаление на слузницата на носот (алергиски ринитис)?
Доктор Елена Ѓиновска-Тасевска вели дека во клиничката слика на сезонскиот ринитис кај децата доминираат чешањето и печењето во носот, очите и во грлото, пароксизмалното кивање, нападите на кивање во серија, водниот исцедок од носот, затнатиот нос, назалната опструкција, црвенилото на конјунктивата, насолзените очи, хипосмијата и намаленото чувство за мирис, кое обично е минливо.
- Целогодишните симптоми перзистираат во текот на целата година, а доминантен симптом е назалната опструкција (затнато носе) со сите последици од хроничното недишење низ нос, и тоа: риногена главоболка, респираторна аносмија, чувство на сувост во грлото, периорбитален едем на очните капаци, сува иритирачка кашлица, хроничен замор и, општо, лош квалитет на живот. Според времетраењето на симптомите, тие се делат на интермитентни (симптомите траат помалку од 4 дена во неделата и помалку од 4 недели) и постојани (симптомите траат повеќе од 4 дена во неделата и повеќе од 4 недели), објаснува педијатарот.
Како се дијагностицира алергиски ринитис кај децата?
Дијагнозата на алергиски ринитис вклучува лична и фамилијарна историја за алергија, клинички ОРЛ-преглед, микробиолошко испитување на назалните секрети и алерголошки тестови, кои вклучуваат кожни тестови (прик-тест), испитување на назалниот секрет (еозинофили), тестови на крвта (IgE-антитела, еозинофилија, RIST- и RAST-тестови), а меѓу поретките се и назалните провокациски тестови и компјутеризираната риноманометрија, вели д-р Елена Ѓиновска-Тасевска.
Лекувањето трае долго
Педијатарот Ѓиновска-Тасевска посочува дека лекувањето на алергискиот ринитис е сложено и долгорочно (најмалку три години). Според неа, неопходна е континуирана обука на пациентите и специјална програма за превенција против алергија, која може да ги намали симптомите за околу 40 %.
- Понекогаш превенцијата е единствената неопходна форма на третман, а таа се состои од соодветна идентификација на алергените, одвојување од алергенската средина, уредување простор за живеење (прав, грини) и од избегнување изложеност на алергени (хранливи алергени). Лековите кои дејствуваат и со кои, во повеќето случаи, се постигнува добра контрола врз симптомите на болеста се состојат од комбинација на орален антихистамин од втората генерација, без седативно дејство (ги намалува симптомите на иритација и на секрет), и од интраназален кортикостероид (ги намалува симптомите на назална иритација, секреција и опструкција). Секако, тука е и имунотерапијата, која дејствува врз циркулирачките антитела, односно хипо- или десензибилизација, што значи повторена супкутана, назална или орална администрација на алергени во мали дози во редовни интервали (се прави само во специјализирани установи за алергологија), советува д-р Елена Ѓиновска-Тасевска од Клиниката за респираторни заболувања кај децата „Козле“.
